Regulacje ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: ustawa o COVID-19), zauważają zarówno główne relacje zamówieniowe ulokowane na linii zamawiający–wykonawca, jak i stosunki łączące wykonawców z podwykonawcami, a także podwykonawców z dalszymi podwykonawcami. Przepisy tzw. ustawy o COVID-19 uzupełniają przepisy p.z.p. rodząc po stronie zamawiających nowe wątpliwości, które nie pozostają obojętne dla przebiegu procesu inwestycyjnego w branży drogowej.

Każdy użytkownik dróg publicznych zdaje sobie sprawę, jak ważne jest prawidłowe ich utrzymanie i oznakowanie. W dużej mierze od właściwej widoczności i prawidłowego umieszczenia znaków zależy ilość wypadków drogowych, a co za tym idzie – również ilość (i wysokość) odszkodowań od zarządcy drogi za niewłaściwe ich umieszczenie. Bo przecież jednym z podstawowych obowiązków zarządcy drogi jest utrzymanie nie tylko samej drogi, ale także urządzeń czy zabezpieczających ruch znaków drogowych w stanie zdatnym do użytku.

Epidemia COVID-19 wywołuje szereg konsekwencji w obszarze realizacji inwestycji w branży drogowej. Doświadczenia ukazują, że epidemia wpływa m.in. na: ograniczenie dostępności kadry pracowniczej (w szczególności wobec mocno limitowanej możliwości realizacji prac budowlanych w sposób zdalny), utrudnia dostęp do materiałów i sprzętu, wywołuje zaburzenia w łańcuchu dostaw, ale również spowalnia działania urzędów (w tym w zakresie wydawanych decyzji). Epidemia COVID-19, jak również wynikające z niej konsekwencje, aktualizują problematykę wpływu siły wyższej na realizację zamówień z branży drogowej, w tym na wzajemne roszczenia stron – inwestora względem wykonawcy i wykonawcy względem zamawiającego.

Analiza danych sprawozdawczych dotyczących funkcjonowania systemu zamówień publicznych ukazuje, że procedura konkursowa jest wykorzystywana sporadycznie przez publicznych zamawiających. Niski poziom popularności ww. procedury nie koresponduje z jego użytecznością oraz efektywnością w drodze do realizacji zamierzeń budowlanych, w tym również realizowanych w branży drogowej.

Ustawą z 23 października 2018 r. o Funduszu Dróg Samorządowych (Dz. U. poz. 2161, z późn. zm.) powołany został nowy mechanizm wsparcia dla jednostek samorządu terytorialnego, realizujących inwestycje na drogach samorządowych.

Regulacje, nowej ustawy Prawo zamówień publicznych, które zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2021 r., w zakresie w jakim dotyczą podwykonawstwa, bazują na dotychczasowych przepisach, w szczególności wprowadzonych tzw. pakietem dla podwykonawców – ustawą nowelizującą z 2013 r. Zostały one uzupełnione o rozwiązania nakierowane na wzmocnienie pozycji wskazanej kategorii uczestników rynku zamówień publicznych. Wsparcie podwykonawców następuje za pośrednictwem zamawiających, realizujących nałożone na nich obowiązki.

Zgodnie z art. 436 pkt 5 lit a) nowego P.z.p. umowa w sprawie zamówienia publicznego zawierana na okres dłuższy niż 12 miesięcy zawiera postanowienia określające wysokość kar umownych naliczanych wykonawcy z tytułu braku zapłaty lub nieterminowej zapłaty wynagrodzenia należnego podwykonawcom z tytułu zmiany wysokości wynagrodzenia, o której mowa w art. 439 ust. 5 nowego P.z.p.

Zarządcy dróg mają sporo pracy po sezonie zimowym. Uporządkowanie dróg, naprawy nawierzchni i poboczy, malowanie pasów – to tylko niektóre z licznych prac, jakie należy wykonać.

Decyzja o montażu progu zwalniającego wymaga każdorazowo, oprócz przeanalizowania kwestii prawnych dotyczących możliwości zastosowania takiego rozwiązania w danym miejscu na drodze, uwzględnienia, jakie oznakowanie należy przy tym zastosować.

Pomimo że ustanowione ustawą z 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (dalej: nowe P.z.p.) regulacje nie odcinają się od dotychczasowego dorobku prawnego, wprowadzają szereg zmian, które nie pozostają obojętne dla realizacji inwestycji drogowych. Za najdonioślejsze dla zamówień publicznych związanych z inwestycjami infrastrukturalnymi należy uznać zmiany w zakresie wymogów, jakie spełniać muszą umowy w sprawie zamówień publicznych. Niemniej jednak także nowości ulokowane na etapie udzielania zamówień i realizacji umów nie pozostają obojętne dla działań inwestycyjnych.