Drogami wewnętrznymi są m.in. drogi osiedlowe, dojazdowe do gruntów rolnych albo leśnych, a także do obiektów użytkowanych przez przedsiębiorców czy place przed dworcami kolejowymi, autobusowymi, a także same pętle autobusowe.
Znak drogowy jest „aktem” o charakterze generalnym, gdyż jego istota polega na tym, że powinność określonego zachowania się (treść znaku) jest skierowana do abstrakcyjnie określonego adresata będącego uczestnikiem ruchu drogowego. Każdy, kto znajdzie się w strefie znaku drogowego i będzie uczestnikiem ruchu – musi podporządkować się jego dyspozycji.
Ustawa z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych daje gminom możliwość utworzenia strefy czystego transportu, która swym zasięgiem może obejmować drogi pozostające w zarządzie gminy. Pomimo że uprawnienie takie przysługuje samorządom już od kilku lat, to zasadne jest powrócenie do tej tematyki, albowiem przepisy regulujące wskazaną materię uległy zmianie – umożliwiając szerszemu gronu gmin rozważenie zasadności ustanowienia takich stref, w tym m.in. gminom kurortowym.
Zgodnie z art. 54 Prawa budowlanego do użytkowania obiektu budowlanego, na którego budowę wymagana jest decyzja o pozwoleniu na budowę albo zgłoszenie budowy, można przystąpić po zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. Organ Nadzoru Budowlanego może z urzędu przed upływem tego terminu wydać zaświadczenie o braku podstaw do wniesienia sprzeciwu.
Istniejące w pasie drogowym obiekty budowlane i urządzenia niezwiązane z gospodarką drogową lub obsługą ruchu, które nie powodują zagrożenia i utrudnień ruchu drogowego oraz nie zakłócają wykonywania zadań zarządu drogi, mogą pozostać w dotychczasowym stanie.
Działalność inwestycyjna podmiotów publicznych w zakresie napraw, remontów czy też modernizacji dróg z założenia wiąże się z przygotowywaniem i przeprowadzaniem procesów zakupowych przy jednoczesnym stosowaniu przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (dalej: p.z.p.). Jedną z reguł charakterystycznych dla reżimu prawa zamówień publicznych jest obowiązek planowania inwestycji, w tym również ze względu na konieczność uwzględnienia wartości przyszłych zamówień, tak aby nie dopuścić do nieuprawnionego niezastosowania przepisów ustawy lub zastosowania reżimu o mniejszym stopniu rygoryzmu. Niniejszy artykuł odpowiada m.in. na pytania, czy remonty na kilku sąsiadujących ulicach należy oszacować łącznie.
Projekt budowlany powinien spełniać wymagania określone w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, lub w pozwoleniach, jeżeli są one wymagane. Zakres i treść projektu budowlanego powinny być dostosowane do specyfiki i charakteru obiektu, stopnia skomplikowania robot budowlanych oraz – w zależności od przeznaczenia projektowanego obiektu – określać niezbędne warunki do korzystania z obiektu przez osoby ze szczególnymi potrzebami. Organy nie są uprawnione do kwestionowania merytorycznej treści projektu budowlanego.
Zimowe utrzymanie dróg stanowi zadanie, którego realizacja ma słuzyc ograniczeniu negatywnego wpływu wystepujacych w swiecie przyrody zjawisk atmosferycznych na stan nawierzchni drogowej, a w szczególnosci na wynikajace z tego niebezpieczenstwo dla osób korzystajacych z nich. W celu osiagniecia ww. stanu znaczna czesc gmin i powiatów udziela zamówien publicznych na realizacje przedmiotowych usług, niekiedy łaczac je w usługe kompleksowa, obejmujaca równiez letnie utrzymanie dróg.
Na drodze powinno być przewidziane miejsce na urządzenia techniczne, rozmieszczone w taki sposób, aby zagwarantowane było bezpieczne korzystanie z drogi. Szereg wprowadzonych zabezpieczeń – określonych mianem barier – dotyczy nie tylko bezpieczeństwa samych uczestników ruchu drogowego, ale również ich ochrony przed zwykle niespodziewanym i bardzo niebezpiecznym pojawieniem się na drodze dzikich zwierząt.
Zgodnie z art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych zarzadzanie drogami publicznymi moze byc przekazywane miedzy zarzadcami w trybie porozumienia regulujacego w szczególnosci wzajemne rozliczenia finansowe. Zarzadcy dróg moga zawierac takze porozumienia w sprawie finansowania albo dofinansowania zadan z zakresu zarzadzania drogami z budzetów jednostek samorzadu terytorialnego. Artykuł porusza problematyke, w jakim zakresie i na jakich zasadach taka współpraca moze nastapic w zakresie zimowego utrzymania dróg.