Dobry projekt jest niezbędnym pierwszym krokiem dla zapewnienia trwałości eksploatacyjnej. Jednak podstawą do przyjęcia rozwiązania konstrukcyjnego powinna być rzetelna diagnostyka stanu nawierzchni. W artykule o tym jak ważna jest książka drogi – gromadząca dane historii budowy i utrzymania nawierzchni – będąca podstawą do racjonalnego zarządzania m.in.: finansami.
Mieszanki związane stanowią integralną część konstrukcji drogowej. W przypadku dróg gminnych, powiatowych czy miejskich nie ma obowiązku stosowania się do takich wytycznych, jakie obowiązują na drogach krajowych i autostradach. Natomiast wiadome jest, że konstrukcja drogowa powinna być zaprojektowana w sposób umożliwiający jej ciągłą i bezawaryjną eksploatację.
Stabilizacja gruntu na miejscu jest jedną z praktyk stanowiących podwaliny konstrukcji drogowej. Właściwości gruntu rodzimego lub nasypowego poniżej konstrukcji nawierzchni decydują o projektowaniu i wykonaniu – a co za tym idzie – trwałości samej drogi. Od rodzaju gruntu zależy sposób jego stabilizacji – hydrauliczny, mechaniczny bądź chemiczny. W przypadku gruntów o niskiej nośności należy wzmocnić je poprzez zagęszczanie mechaniczne bądź zmianę składu, czyli dodanie spoiw hydraulicznych czy cementu.
Zapewnienie na długie lata dobrej jakości nawierzchni drogi ciągle jest przedmiotem dyskusji projektantów i wykonawców. W wielu przypadkach trwałość nawierzchni mogłaby zapewnić właściwie wykonana warstwa z betonu asfaltowego o wysokim module sztywności.
Remont dróg niejednokrotnie spędza sen z powiek zarządców. Znalezienie „złotego środka” na przeprowadzenie remontu w sposób efektywny przy często ograniczonym budżecie bywa dość kłopotliwe. Przy konstrukcji podbudowy nawierzchni drogowej rozwiązaniem mogą okazać się mieszanki mineralno-cementowo-emulsyjne, do których stworzenia można wykorzystać materiał z recyklingu.
Gdy kierowcom brakuje wyobraźni to tylko kompleksowe rozwiązania przy przejściach dla pieszych pomogą w zapewnieniu bezpieczeństwa. Aby zapewnić ochronę zwłaszcza w tak newralgicznych miejscach jak centra wsi, przejścia przy szkołach, warto zamontować przy drodze zestaw aktywny do znaku D-6 z całą gamą elementów BRD ograniczających prędkość i zwiększających widoczność.
Obecnie w Europie obserwuje się dynamiczny wzrost zainteresowania samochodami elektrycznymi, który wynika w dużej mierze z przepisów unijnych dotyczących polityki klimatycznej, które zaczną obowiązywać w 2021 r. Dla obiektów użyteczności publicznej konieczne będzie zaprojektowanie właściwej infrastruktury elektronicznej pod kątem zapewnienia mocy dla określonej liczny miejsc parkingowych.
Nawierzchnie brukowcowe to w światowej historii jedne z najstarszych nawierzchni ulepszonych. Ich rozwój następował od starożytności, przez średniowiecze, aż po współczesność. Współcześnie rzadziej stosowane są już nawierzchnie z elementów kamiennych, skutecznie wyparł je beton cementowy, stosowany do produkcji prefabrykowanej kostki drogowej. Dynamiczny rozwój technologii betonu, jak i produkcji elementów betonowych pozwala na uzyskiwanie elementów o bardzo wysokich właściwościach techniczno-użytkowych. Jednocześnie łatwość formowania elementów betonowych pozwala na uzyskiwanie prawie dowolnych kształtów elementów prefabrykowanych.
Projektant powinien uwzględnić przy wymiarowaniu nawierzchni aspekty obciążenia przez dobór odpowiedniego materiału, technologii czy dodatkowego wzmocnienia konstrukcji. Z artykułu dowiesz się jakie czynniki wpływają na trwałość eksploatacyjną drogi oraz na co szczególnie uważać przy projektowaniu optymalnej konstrukcji nawierzchni z wykorzystaniem Katalogów.
Zgodnie z art. 4 pkt. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985r. o drogach publicznych pas drogowy jest to wydzielony liniami granicznymi grunt wraz z przestrzenią nad i pod jego powierzchnią, w którym są zlokalizowane droga oraz obiekty budowlane i urządzenia techniczne związane z prowadzeniem, zabezpieczeniem i obsługą ruchu, a także urządzenia związane z potrzebami zarządzania drogą.
Granica pasa drogowego powinna zatem rozciągać się w przestrzeni co najmniej do najwyższego elementu infrastruktury drogowej, np. latarni. Nie oznacza to jednak, że granica przestrzenna pasa drogowego jest stała. Każdą sytuację należy rozpatrywać indywidualnie.