Prawne Zeszyty Drogowe

PRZEJĘCIE DROGI PRZEZ GMINĘ

Do gminnej puli terenów komunikacyjnych wlicza się m.in. drogi gminne. Zasób ten może być powiększany nie tylko poprzez działalność inwestycyjną polegającą na zaprojektowaniu i wybudowaniu odcinka sieci drogowej na nieruchomości będącej we władaniu gminy, ale również poprzez inne przejawy aktywności transakcyjnej. We wskazanym zakresie wyróżnić można odpłatne i nieodpłatne nabywanie infrastruktury drogowej, przejmowanie dróg z inicjatywy gminy, albo na skutek aktywności innych podmiotów. Każdy z przejawów działalności inwestycyjnej ma swoją specyfikę, generującą określone korzyści i ryzyka.

Nieodpłatne przejęcie drogi

Przewidzianym w art. 9021 ustawy z dnia z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (dalej: k.c.) trybem przeniesienia nieruchomości, nie wyłączając nieruchomości drogowych, jest jej nieodpłatne przekazanie. We wskazanej formule gminom zasadniczo proponowane jest przejęcie dróg wewnętrznych, które generują koszty po stronie właściciela, a nadto nie są atrakcyjne handlowo, co w sposób faktyczny wyłącza je z realnego obrotu rynkowego.

Przepis art. 9021 k.c. – w przeciwieństwie do uchylonego mocą wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 marca 2005 r., sygn. akt K 9/04, art. 179 k.c. – kreuje kontraktowy sposób przeniesienia własności nieruchomości, którego niewyłączalną cechą jest zgoda dwóch stron. W konsekwencji podmiot zainteresowany przekazaniem nieruchomości nie może wymusić na gminie jej przejęcia.

Materia nieodpłatnego przejmowania dróg przez gminy współkształtowana bywa przez uchwały organów stanowiących  wydawane na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, zgodnie z którym to przepisem do rady gminy należy podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej. Przedmiotowe akty regulują m.in. materię wymogów, jakie musi spełniać droga, aby organ wykonawczy mógł ją przejąć do zasobu gminnego.

[ . . . ]

Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.

   
STREFA DLA
PROFESJONALISTÓW

ZOBACZ ARTYKUŁY O TEJ SAMEJ TEMATYCE

KONRAD RÓŻOWICZ wrzesień-październik | 5 (52) 2020

FORMY WSPÓŁPRACY GMIN Z PODMIOTAMI PRYWATNYMI W ZAKRESIE PROWADZENIA PARKINGÓW

Zapewnienie odpowiedniej ilości miejsc postojowych oraz jakości świadczonych usług parkingowych, stanowi jeden z mierników prawidłowego zorganizowania ładu komunikacyjnego w gminie. Zwiększenie efektywności gminnych usług parkingowych może nastąpić m.in. poprzez wdrożenie odpowiednio dobranej formuły współpracy pomiędzy podmiotem publicznym a podmiotami prywatnymi.

PRZEMYSŁAW GOGOJEWICZ wrzesień-październik | 5 (52) 2020

SPECUSTAWA DROGOWA A PRAWO BUDOWLANE

W sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej, nieuregulowanych w ustawie z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, z wyjątkiem art. 28 ust. 2 ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. W sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz przepisów ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 802 i 1086 z późn. zm.).