Rozstrzygnięcie, czy w danym wypadku mamy do czynienia z przebudową, czy z remontem drogi, wymaga uwzględnienia specyfiki robót budowlanych wykonywanych przy tego rodzaju obiektach. Stąd wykonanie nowej nawierzchni drogi nie może być uznane za zmianę jej parametru technicznego. Jeżeli droga była utwardzona betonem, czy kruszywem bądź żwirem, a następnie, w wyniku robót budowlanych, została pokryta warstwą asfaltu, to należy te roboty zakwalifikować jako remont drogi.
Eksploatacja drogi powoduje, że utwardzone warstwy drogi ulegają naturalnej degradacji, stąd zastępuje się bądź uzupełnia zniszczone warstwy nowymi, doskonalszymi materiałami. Gdyby przyjąć, że każde wyżej opisane działanie jest przebudową drogi, to pojęcie „remontu” nie miałoby w ogóle zastosowania do dróg, co byłoby sprzeczne zarówno z intencją ustawodawcy, który taki rodzaj robót na drogach przewidział, jak i regułami logiki.
Wszystkie działania, z wyjątkiem budowy bądź rozbiórki drogi, byłyby bowiem kwalifikowane albo do kategorii przebudowy (wykonanie nowej nawierzchni), albo bieżącej konserwacji (np. „łatanie dziur”). O przebudowie drogi można by mówić wówczas, gdyby droga polna, nieutwardzona dopiero w wyniku nawiezienia tłucznia czy żwiru, a następnie utwardzenia asfaltem, została przystosowana do przejeżdżania i przechodzenia przez nią.
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.
