Drogi publiczne stanowiące sieć komunikacyjną w naszym kraju tworzą układ dróg różnych kategorii. W zależności od znaczenia drogi w tym układzie, położenia oraz natężenia ruchu odpowiedzialność za ich stan oraz sprawne użytkowanie została przypisana różnym instytucjom. Przepisy regulują zakres odpowiedzialności oraz obowiązków przypisanych zarządcom dróg. Wśród różnych tras i ciągów komunikacyjnych największą grupę pod względem długości stanowią tzw. drogi samorządowe wraz z drogami powiatowymi i gminnymi. W artykule przedstawiono podstawy klasyfikacji dróg i przypisywania im numerów oraz zakresy obowiązków zarządców i zarządów dróg.
Kategorie i podział dróg w Polsce
Po reformie z 1999 r. sieć dróg publicznych dostosowano do nowego podziału administracyjnego kraju i podzielono je na odpowiednie kategorie. W dniu 1 stycznia 1999 r. weszła w życie reforma administracyjna państwa. W nowym układzie administracyjnym powstało 16 województw, 373 powiaty oraz 2489 gmin miejskich i wiejskich. Do nowego układu administracyjnego kraju dostosowano sieć dróg publicznych. Drogi publiczne w Polsce zostały podzielone na kategorie. Zgodnie z art. 2.1 ustawy o drogach publicznych wyróżniamy drogi krajowe, wojewódzkie, powiatowe i gminne. Dwie ostatnie kategorie stanowią ponad 80% dróg w naszym kraju. Ich dokładne długości oraz udział procentowy w ogólnej sieci dróg przedstawia tabela 1. Ulice, które leżą w ciągu ww. dróg, należą do tej samej kategorii co te drogi. Artykuł 5 ww. ustawy wymienia enumeratywnie drogi zaliczone do kategorii dróg krajowych, co oznacza, że jeśli nie zostały one wymienione w tym artykule, to nie mają statusu drogi krajowej.
Wśród dróg prowdzących przez nasz kraj można znaleźć również drogi o znaczeniu międzynarodowym, zwane również trasami europejskimi, przebiegające poprzez terytorium więcej niż jednego państwa w Europie. Sieć tych dróg oznaczono literą E. Czynności związane z budową i utrzymaniem tych dróg regulowane są umową europejską o głównych drogach ruchu międzynarodowego (AGR), sporządzoną w Genewie w dniu 15 listopada 1985 r. Polska przystąpiła do tej umowy i jest jej stroną od 7 lutego 1985 r.
Drogi publiczne można również podzielić ze względu na dostęp do nich. W tym podziale wyróżnia się drogi ogólnodostępne oraz drogi o dostępności ograniczonej, do których należą autostrady oraz drogi ekspresowe.
Do drogowych obiektów inżynierskich trwale związanych z drogami należy zaliczyć: obiekt mostowy, przepust, konstrukcję oporową i tunel.
Procedura zaliczenia drogi do określonej kategorii
Forma zaliczenia drogi do konkretnej kategorii dróg publicznych została określona w postaci katalogu zamkniętego w ustawie o drogach publicznych i obejmuje rozporządzenie oraz akty prawa miejscowego.
Minister właściwy do spraw transportu określa w drodze rozporządzenia sposób zaliczenia drogi do kategorii dróg krajowych. Rozporządzenie wydawane jest w porozumieniu z ministrem obrony narodowej, z ministrem właściwym do spraw
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.
