Wzdłuż dróg prowadzi się cięcia techniczne krzewów i drzew wrastających w światło skrajni drogowej oraz usuwa się drzewa uszkodzone i obumierające, grożące złamaniem lub wywróceniem. Poprawa bezpieczeństwa i zapobieżenie naturalnej sukcesji są też powodem koszenia roślinności zielnej wzdłuż poboczy dróg. Wybujałe trawy, krzewy czy drzewa mogą ograniczać widoczność nadjeżdżających pojazdów lub znaków drogowych. Częstotliwość koszenia i podkrzesywania zadrzewień jest uzależniona od lokalnych potrzeb, przepisów prawnych (w tym też ustawy o ochronie przyrody), warunków pogodowych i stanu roślin. Elastyczność terminów koszenia jest często zachowana z uwagi na okresy opadów, suszy czy pylenia roślin. Jedynie prawidłowe przeprowadzenie tych zabiegów gwarantuje bezpieczeństwo i pozwala zachować roślinność przydrożną w dobrej kondycji, która gwarantuje walory estetyczne.
Zasady prawidłowego cięcia drzew
Drzewa, zwłaszcza duże, o kruchym drewnie, z wadami budowy i rozkładem drewna stanowią zagrożenie dla użytkowników dróg i infrastruktury drogowej. Kwalifikacja drzew do usunięcia powinna odbywać się na podstawie ogólnie stosowanych metod identyfikacji drzew zagrażających bezpieczeństwu, np. metody wizualnej lub technicznej identyfikacji drzew.
Zabiegiem bieżącym w pielęgnacji drzew jest prowadzenie cięć w celu poprawy bezpieczeństwa i cięć technicznych gałęzi kolidujących z infrastrukturą.
Optymalny zakres cięć wynosi do 15% objętości korony drzewa. Za usunięcie powyżej 50% żywej korony drzewa grozi kara administracyjna za zniszczenie drzewa, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 3 ustawy o ochronie przyrody. Cięcia radykalne zaleca się rozkładać na okres kilku lat. Bardzo ważne znaczenie ma prawidłowe przeprowadzenie cięć przy zastosowaniu aktualnych technik zabezpieczających drzewo przed uszkodzeniami (na tzw. obrączkę). Cięcia gałęzi należy przeprowadzić ostrymi narzędziami, które nie prowadzą do rozłamań i rozległych odarć korowiny pnia i pozostawionych części gałęzi. Nadal obowiązuje technika cięcia grubszych gałęzi na trzy etapy. Cięcie po pile ręcznej lub mechanicznej powinno się wyrównać krzesakiem. Odrosty korzeniowe zazwyczaj wycina się sekatorem lub nożem. Rozwój nowoczesnych technologii przyczynił się do wykorzystywania wielofunkcyjnych urządzeń o dużej wydajności, oszczędzających czas i nakłady pracy. Powszechnie stosuje się koparki lub ciągniki ze specjalnym osprzętem do prowadzenia prac związanych z cięciem formującym (pilarki) i karczowaniem (piły, rębaki, frezarki do drzew itp.). Mankamentem ich pracy jest powodowanie zniszczeń warstwy humusu i uszkodzeń drzew, co pogarsza ich stan zdrowotny.
Karczowanie krzewów i samosiewów z poboczy
Gałęzie krzewów ograniczających skrajnię drogową oraz złamanych, uszkodzonych i uschniętych usuwa się w okresie spoczynku roślin ostrymi narzędziami (nożem ogrodniczym – krzesakiem, sekatorem, piłką ręczną do cięcia drewna lub piłą mechaniczną). W przypadku wystąpienia zagrożenia, zabiegi wykonuje się niezwłocznie. Samosiewy usuwa się skutecznie przez wykopanie roślin łopatą na głębokość min. 20 cm poniżej powierzchni gruntu
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.
