Z roku na rok na polskich drogach przybywa samochodów – zarówno osobowych, jak i ciężarowych. Od kilku lat widać bardzo dynamiczny rozwój budownictwa mieszkaniowego na terenach podmiejskich. W praktyce wiele osób pracuje w większych miastach, w związku z czym coraz częściej na jedną rodzinę przypadają dwa samochody, a czasami nawet więcej. Wiąże się to z koniecznością zapewnienia odpowiedniej liczby miejsc parkingowych na terenach podmiejskich, osiedlach mieszkaniowych, jak również w większych miastach stanowiących cele podróży kierowców.
Obecnie obowiązujące przepisy prawne w zakresie projektowania parkingów nie są odpowiednio dostosowane do rzeczywistych potrzeb kierowców. W artykule omówiono wybrane zagadnienia dotyczące etapu planowania parkingów dla pojazdów osobowych w terenach miejskich.
Stan prawny
Podstawowym dokumentem dla projektanta jest rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie wraz z aktualnie obowiązującymi zmianami.
Rozdział trzeci rozporządzenia poświęcony jest obiektom i urządzeniom obsługi uczestników ruchu, do których zalicza się również parkingi. Zostały one omówione w § 116. Rozporządzenie określa w nim minimalne wymiary stanowisk postojowych oraz dróg manewrowych. W praktyce jednak podane w rozporządzeniu parametry nie są prawidłowe dla pojazdów, jakie obecnie poruszają się po drogach, szczególnie dużej liczby pojazdów osobowych typu kombi, które zyskują coraz większą popularność.
Ponadto należy uwzględnić również ustawę z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, która określa minimalną liczbę miejsc dla pojazdów osób niepełnosprawnych w zależności od całkowitej liczby miejsc postojowych na parkingu.
Zgodnie z artykułem 12a ust. 2, na parkingach powinno znajdować się co najmniej jedno stanowisko dla osób niepełnosprawnych. Dotyczy to jednak wyłącznie parkingów, na których całkowita liczba miejsc postojowych wynosi 6–15. Przy 16–40 stanowiskach należy zapewnić 2 takie miejsca, przy 41–100 co najmniej 3, a powyżej 100 miejsc postojowych liczbę miejsc dla niepełnosprawnych określa się na minimum 4% ogólnej liczby stanowisk. Warto przy tym zauważyć, że zapisy te nie dotyczą parkingów, na których wydzielono do 5 miejsc postojowych, czyli np. często spotykanych małych zatok postojowych w rejonie przedszkoli czy szkół.
[ . . . ]
Aby przeczytać artykuł w wersji elektronicznej, musisz posiadać opłaconą PRENUMERATĘ.
